Monday 6 May 2013

Kawan.


Almost 3 years. 3 years! How did I do it? How did I survive? I don’t know. Maybe I’m STRONG? I’m not sure. Deep inside, I’m not THAT strong. People wouldn’t understand what it feels like. Okay, what the ‘almost 3 years’ that I’m talking about? Sorry, I  can’t tell you.

I miss my friends. The joy, the pain that we always share. I miss my bestfriend.

Dear my dearest bestfriend,

I might not be your bestfriend anymore but deep inside, I want you to know that I still remember you. All the time. We are different now. I mean, life goes on. Hg further study, aku plak dah ada family. Kita lost macam tuu ja. Sebab? Masing2 buat2 lupa dan buat2 busy. Aku tau hg pun x lupa kat aku kan? Aku x tau la kan apa hg rasa selama ni bila x dak aku. Maybe hg OKAY? Aku x tau. Aku x tauuuu. Hmm.

Lepas hg x dak, aku banyak pendam perasaan sorang2. Aku rasa mcm lost gilaa. Seorang kawan tu lain. Family lain. Kita dulu macam, baik gila. Sehati sejiwa. Itu apa yg aku rasa la. I don’t know what about you. Lama2 bila kita kawan, aku rasa mcm x lengkap bila aku hilang kawan baik macam hg. Aku RINDU hg wey.

I miss our chit chat at nights. Okay aku tau aku sembang over sikit ni. Tapi, aku x bleh dah simpan. Aku rindu hg. Kawan aku. Tu ja. Aku x bleh tahan ayaq mata aku bila ingat kt hg. Walaupun dah bertahun2 lamanya. Aku tetap ingat kat hg.

Kadang2 bila aku teringat kt hg, aku kata, ‘Awat laaa aku x lupa ja kt hg. Hg bukan ingat aku dah’. Aku kata cmtu sbb nk bg aku sedaq yg kita bukan mcm dulu lagi dah. Banyak benda aku nk ckp kt hg tp sudah lah. Cukup la sekadar hg tau yg aku x lupa kt hg.

Jaga diri baik2 noh. 

No comments:

Post a Comment